Zamana İşlenmiş Sabır...

Aniden değildi elbet
Bir ömür ağırlığında tükendi zaman
Hangi diliminde kaldık bu devranın
Bilinmez…
Günleri bir oya gibi işledim birbirine…
Bu yüzden belki de,
Zarif duruşu bürüyor gözümüzü.
Bu yüzden belki de,
Kolayca kaldım senli zamanlarda.

Bazen denizin gölgesinde
Bazen de kuytuların derinlerinde
Topladık artırdığımız saatleri.
Yüreğime ağır geldi,
Kaçıştığımız zamanlardaki telaşımız.
Şimdilerde önüne bir bir serdiklerim var ya?
İşte onlar gönlümün kuytusunda
Tüm aynasızlardan sakladıklarımdır
Yaklaş biraz…
O burnunun ucunu sızlatacak lezzet
Sadakatle demlenmiş, buruk zamanlardır.

Aniden değildi elbet
Ağır ağır sürüklendim ben sana.
Yüküm hiçbir zaman hafif olmadı…
Havada asılı kalmış bir bulut gibi,
Bekledim durdum bir deli rüzgârın sesini.
Böyle sabrettim ben dünden bu yana.
Tutunduğum,
Ne bir ince dal,
Ne de asılsız bir yalandı
Tutunduğum,
Bir umuttu geçmişten bana doğru salınan…
Aniden değildi elbet,
Yavaş yavaş sustu bu feryat…
Bu öyküde sabır kahraman oldu
Bu yüzden kan kardeşi sayılır
Birbirine eklediğim zamanlar…