Ne varlığın belliydi, ne de yokluğun belli,
Bu tavrına ne desem, ben hiç bilemiyorum.
Dilin pek de uzundu, biri ederdi elli,
Bıraktığın izleri, artık silemiyorum.
Kulak ardı ederdin, sana söylenenleri,
Takılırdın her daim, kendi kafana göre.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
