-Marilyn Monroe-
I
Bırakma beni
korkuyorum diyordun,
telefonun öteki ucunda
ipi kopmuş bir uçurtma
cızırtılı bir gramofondun
II
ben de korkuyorum Marilyn
bu şiirde yalnız bırakma beni
söyle ki içim rahat etsin
yalnızlığın nasıl da büyük geldi
ıslak ve biraz üşümüş
ölüm döşeğine
seni umutsuzca seviyor
kuşlar bile...
III
Muhitimizin en temiz en gözde
aile sinemasında tanıdım seni
cadılar bayramı şerefine
iki film birden...
en uzak yıldıza koyup düşündüm
yalansız bir çocuk yüzüne
deniz dibindeki yosuna
eğlenirken Babil Kulesi’ndeki
lanetliler uçuk-kaçıklar bohemler
huzur içinde sevemedim seni nedense
kuşlar tuzaklarına atlamadı
beni mutlu etmek için
nedir bu aidiyet duygusu
ben de korkuyorum Marilyn
bu şiirde yalnız bırakma beni! ..
Kayıt Tarihi : 28.8.2010 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!