Sen ne düşünüyorsun bilmiyorum ama,
Zamanın çalıp götürdükleri arasında sen oldukça,
Ben daha fazla eksilmeye dayanamayacağım…
…
Bir kitap ayırdım, içi yalnızlıklarla dolmuş bir sürü kırılmış düş satırları,
Artık hayatın arta kalanı, beni ve seni okuyacak çatlamış bir dudak ve bir su damlası…
Kayıt Tarihi : 5.12.2010 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!