Zaman Zaman Şiiri - Hilal Erboyacı

soğuk bir duş etkisinde zaman
zaman zaman
vurgun yemiş bir dal acizliğinde eder isyan
neden ben
sorgusuz sualsiz üst üste gelir tüm hezeyan
yaşam acımasız bir imtihan

nergis narsist bir hazla toplasın dallarını
bülbül güllerden bilsin aşka dair yangını
bin bir gece masallarında inlesin şehriyar
ne çıkar

aşka şaraba kadehe dair bir gazel söylemeli
şöyle en içlisinden
içmeden sarhoş / mest-i naz demlerinden

bahar tam da kollarını açmışken
çiçekler işveyle gülümserken
rüzgar okşarken saçlarını
kendini bırak yaşamın kollarına/ keyfine bak
bırak öylece kalsın dağınık ve muğlak
sağanak sağanak