Zaman Yürür, Vuslat Yürür, Can Yürür

Yürürse âmeller aşkla birlikte
Zaman yürür,vuslat yürür,can yürür
Mânâ yürümezse tenle birlikte
Nefes durur,yürek durur,kan durur

Gözümden süzülen her bir mânâyı
Dünyama mümkün kıl âşina ayı
Yok mende tarifi,bilmem tanıyı
Rüyâ yorar,hâyâl yorar,düş yorar

Dergâhından zikir eden can evim
Seherde sinenden açan tân evim
Sen yoksan bir yaprak düşürür takvim
Bugün kurur,yarın kurur,dün kurur

Sana sundum elim,zaman bu zaman
Bazen yel acıtır,kovalar yaman
Bazen kopar birşey hem de kocaman
Acı sürer,efkâr sürer,gam sürer;

Öyle yara ki,öz bükülüverir
Hançereme hazan dökülüverir
Toplarım toplarım,çekiliverir
Soğuk sarar, ayaz sarar,güz sarar

Gülşenime hele tufan düşerse
Ömür menbaıma figân düşerse
Bağrım hançer gibi kesip deşerse
Ciğer yarar,sine yarar,öz yarar

Aşkta mecaz,maraz yok...gerçek gibi
Su kenarında kok bir çiçek gibi
Toprağı saçıver, bir burçak gibi
Koksun gurur,alın gurur,ter gurur

O tere dalmışsa sevda kaşığı
Ab-ı hayat içer güneş ışığı
Sevdâya sadıksa toprak aşığı
Güller derer,sevgi derer,ışk derer

Ey Allah'ım! sen ki öz verdiğinde
Aşka muhabbet çün yüz verdiğinde
Yumup açmak için göz verdiğinde
Mânâ görür,vefâ görür,aşk görür