zaman akıyor ne çare,ömür tükeniyor.
izleri yüzlerde nakış nakış işli.
ama yürekler,gönüller genç taptaze
dostlar ihtiyarladın deselerde,
bizde çocuktuk, sokaklar oyun bahçemizdi.
kısa şortumuz,ayağımızda lastik papucumuz
gün yetmez doyamazdık,ne çabukta akşam olurdu.
o zamanlardan kalma bekide zaman ile olan dargınlığımız.
acılarla sevinçlerle bu devranda yoğrulduk.
zaman oldu bir garibi sevindirdik, zaman oldu bir dostu kırdık.
gün oldu bereketli bir yağmurduk,gün oldu dolu gibi yağdık
yalnışlar doğrular yan yana elbette,çünkü bizde insandık.
yol uzundu bitmez sanırdık,hayat kısa derlerdi umursamazdık.
bilirdik ölüm denen birşey var,sonunda gidilecek yer mezarlık.
bilirdikte bilmezden gelirdik,derdik daha bize çok uzak
dönüpte geriye bakıyorumda,gidilen yol çok kalan az.
herşeyi anlatıyor aslında,yorgun vucut iki tutam beyaz saç
varsın geçsin zaman, olsun elimizde bir asa, zararı yok
düşünmeli insan bu dünyada gayemiz nedir, nedir amaç?
sevgiyle inançla dolu yüreklerin,bilinsinki korkusu yok.
Kayıt Tarihi : 6.12.2011 01:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Nuri Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/06/zaman-yolcusu-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!