Eskimiş ceketi sırtında
Biraz kırlaşmış biraz da dağılmış saçları,
Çamurlu ayakkabılarıyla yanımdan geçti.
Gözleri yorgun, ağlamaklı
Bakışları kayıtsız, düşürmüş omuzlarını
Sadece yolcusu olmuş zamanın.
Tanımasam da bir acı hissettim,
Yürüyen o değilde sanki bendim.
İstemsizce konuştu yüreğim ,
Hayat sen ne acımasızsın.
Oturdum bir köşeye, Izledim.
Aynı yolda yüruyüp
Aynı şeyleri görmeyenleri.
Kendi dünyalarında kaybolmuş,
Neredeyse yitmiş yaşayan ölüleri.
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!