Zaman Yokuşu Şiiri - Abdurrahman Yaşar 2

Burası zaman yokuşu, tersine akmakta zaman,
Her anı her an yeniden yaşıyabiliyorsun bu yokuşta,
Ve çocukluğuna yuvarlanıyorsun bu yokuştan,
Zaman elleri kelepçelenmiş bir firari, kaçışta...

Dün doğmuş gibi gün doğuyor bu yokuştan,
Bugün yarının değil dünün habercisi oluveriyor,
Dağlar daha alçakta kuşlar yoruluyor bu yokuşta uçuşmaktan,
Anneler yeni doğan çocukları kucaklarında bu yokuştan yürüyor...

Ufka bakarken maziye açılan bir kapı beliriyor bu yokuştan,
Bulutların arasından inen hatıralar yağmuru bu yokuştan akmakta,
Ve daha doğmamış çocuklar bi haberken yaşamaktan,
İnsanlar ölüme tırmanırken öğreniyor yaşamayı bu yokuşta.

Zaman yokuşu burası burada zaman tersine akmakta,
Hapsedilmiş zaman çıkamıyor bu zorlu yokuştan,
En aşılmazı dağların bu yokuşun ardında saklanmakta,
Her gün güneş burdan doğmak üzere batmakta bu yokuştan...