Zaman, Yaşam, Sevgi Şiiri - Gürkan Erol

Zaman
Ansızın başlayan
Bazen de birden duran
Durduğu yerde durmayan
Yaşam
Ağlayarak başlayan
Bazen de gülen an ve an
Başladığı belli ama bitebilirde her an
Sevgi
Zor bulunan
Kıymet bilinmez bulunduğundan
Yok, olursa çekilmez yaşam
Huzur
Anlamadığın anda kaçan
Olduğunda çok güzel olur yaşam
Etkilenir hemen her hafif bir cereyandan
Umut
Yitirmişsek de çoğu zaman
Vazgeçmeyiz peşinden koşmadan
Bittiğinde zaten anlamsızdır devran
İsyan
Sanki kabullenmişiz her şey olağan
Olmasa olmaz sanki böyle insanlardan
Öfkemi katık edip, düşmeyeceğim elden ayaktan
Ayrılık
Gözümüzü açtık belki de kapanan
Kopar gideriz bazen insanlardan ya da ortamdan
Hep dua ederim umarım pişman olmayız kararlarımızdan
Ailem
Çok engeller aştım geldim bu fani dünyadan
Yıkılacağım derken yine tutundum hayatın bir dalından
Asla vazgeçmem, vazgeçiremez oğlumdan ve anasından
Çok diyet ödedik şu üç günlük yaşamdan
Dereler tepeler aştık çıktık mutluluk düzlüğüne
Karşıma kim çıkarsa çıksın
Gerekirse yıkar geçerim
Söz anlatamam benliğime
Bu zaten böyleydi ve bundan sonrada böyle biline
Gerol
01 Ekim 2009-10-01