(Abdullah Özdoğan bey’ den özür dileklerimle…)
Anlara sıkıştırdık dünyâları…
Aşkları iştahla tükettik / bitmeyecekmişçesine! ..
Bir an bile bakmadık ardımıza;
Ne olup ne bitiyor / pür dikkat, pür sessiz…
Bir an bile duyurmadık kulaklarımıza!
Bu bir zaman vurgunu / belli, belirsiz…
Her tik tak arasında zaman duruyor,
Zamanın her duruşu dünyâyı öldürüyor.
Sessizliğe yatmayız hiç birimiz,
Uyumadan kapanır gözlerimiz,
En çok aşktan ölürüz de;
Kayıptır, zaman içinde yeislerimiz! ..
Bu bir zaman vurgunu!
Kelimelerin kaybolduğu an,
Siz de kayıpsınız, biz de!
Cümlemiz, tik takların yorgunu! ..
03.05.2004 - Ankara -
Kayıt Tarihi : 3.5.2004 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!