Zaman ve Ticaret Şiiri - Hasan Özçelik 2

Yolcu hancıya nasıl zengin olduğunu sorar;

Saklarsın samanı, gelir zamanı,
Sakladım samanı, geldi zamanı,
Devran döndü, fırsat geçti elime;
Sattım samanı, yaptırdım bu hanı.

Oğlu ile babası arasında geçen deve alım sohbeti;

Baba; deve bir akçeye(!): alınmaz,
Neden böyle ucuz satar, bilinmez,
Baba; deve bin akçeye(!): bak oğlum,
Hepsini al, bu fırsat, kaçırılmaz.

Esas ticaret;
Ömür sermayesi pek azdır; lüzumlu işler pek çoktur;

Ömür heba oldu, bir ticaret yok,
Cilalı boş söze, artık karnım tok,
Deve kuşu gibi gövden dışarda;
Ecel görmez (!) kafanı bir kuma sok.