Hep acele ettin,
Hep kaybettin!
Hem kaybettin,
Hem acele ettin!
Haklısın!
Nasıl acele etmez insan,
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Hep acele ettin,
Hep kaybettin!
Hem kaybettin,
Hem acele ettin!
Haklısın!
Nasıl acele etmez insan,
Öyle değerli ki zaman,
Üstelik
Su gibi akıyor zaman…
Sen üstünde bir saman,
O akar, sen akarsın…
Zaman seni harcar,
Sen zamanı…
Koca bir ömür,
Olmuş bir an…
Ne zaman geçmiş,
Bunca zaman,
Şaşıyor insan…
Sarar ömrünü insan,
Bir yumak sarar gibi…
Dönüp bakınca arkaya,
Görür, bir hazin manzara…
Sen zamanı harcamışsın,
Zaman seni…
Üstat motif motif işlemişsiniz insan ve zamanı.İNSAN goğurgan ve ölümcül.Zaman arsız ve ölümsüz...Yüreğinize sağlık,kaleminiz daim olsun.Stemkar-Feride BEKTAŞ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta