Zaman ve Öğrenci Şiiri - Hanifi Kara

ZAMAN ve ÖĞRENCİ

Zaman iyi bir okul, öyle acımasız ki
Vakit geldiği anda, öğrencisin öldürür.
“Vakit nakittir” deyip, serkeşliğe dalarsa
Boşa yeldiği anda, öğrencisin öldürür.

Her kim ki tembel ise, onu eder aşından
Dertli insan bellidir, gözündeki yaşından
Zaman uçurur ise, olan aklı başından
Usu aldığı anda, öğrencisin öldürür.

Adâletle hükmeden, o öyle bir Melik ki
Ne de güzel yaratmış, o öyle bir Hâlik ki
Zamana çok dikkat et, o öyle bir mahlûk ki
Fırsat bulduğu anda, öğrencisin öldürür.

Önce yaya giderken, ata binen öğretmen
Bilgi değil mi senin, anan/baban öğretmen?
Sünnetullah gereği, zaman denen öğretmen
Zevke daldığı anda, öğrencisin öldürür.

Vahyin o güllerini, hiç bir şey solduramaz
Îmandan gayrı ne var, kalpleri dolduramaz
Zaman öyle bir şey ki, “ölümü öldüremez”
Kendi her an yaşarda, öğrencisin öldürür…

15/04/’13
Hanifi KARA