Zaman ve Mekan Şiiri - Kemal Doğanay

Günden güne azalıyor,
Artık sabrım kalmadı hiç.
Düzenbazlar mal çalıyor,
Bereketi kalmadı hiç.

Kılı kırka yaran eller
Ömür geçer diyen diller
Zemheride açan güller,
Yaprakları kalmadı hiç.

Neden derim giden gelmez?
Sebebini kimse bilmez!
Suratına bakan gülmez,
Gülenlerde kalmadı hiç.

Elim yanar çıra gibi
Bahtım sanki kara gibi
Kalbimdeki yara gibi,
Çaresi de kalmadı hiç.

Çok beklersin gelmez ölüm
Dertlerimiz birçok bölüm
Beklediğim yeter gülüm,
Dizde derman kalmadı hiç.

Hayat kısa mekan dardır
Her zorlukta hayır vardır
Bahtımıza yağan kardır,
Karda şifa kalmadı hiç.

DOĞANAY’ım düşer yola
Selam verir sağa sola
Gidenlere uğur ola,
Zamanımız kalmadı hiç.

Kemal DOĞANAY