Zaman Ve İnsan Şiiri - Ergün Keleş 3

Çıkmaz sokağında yolculuk eden zaman
İçinde milyonlarca kalp atan
yolunda çarpışmalar ve mezar taşları olan

Geçmişinin tiyatrosunda aynada insan
Uktesinde çıkılmamış onlarca yol
elinde fotoğraflar ve dudağında lal
Kokusunda çocukluğuna kavuşan insan
Canan uzak
insan ihtiyar

Gökyüzü kapalı
Ellerinde uçurtma
masmavi bir yüzyıl bekler çocuklar
Şair çıkarıp kalemi aynaya bakar
Çocuklar içtikleri suya yazarlar
mahlası dökülür avuçlarından

Kötülükten daha vahimse savaş
bir devrim kimin düşlerinde sözcükler yazar?
Çirkinlikten daha çirkinse insan
birinin değil binlercesinin alnında namlular

Sonsuz döngüsünde insana kırışan zaman
Telafisi olsaydı sarılır mıydı insan?
Şimdi sözcükler söylenmediği yerde
bir daha söylenmemek üzere..