Zaman ve İnsan Şiiri - Muhammed Okay

Zamanın içinde yol alan insan,
İnsanın içinde akıp giden zaman
Durdurumadığımız,
Hükmedemediğimiz
Durup yaşamın bir kıyısında
sadece baktığımız,
Bakındığımız zaman...
Her şeyi geçişine bıraktığımız,
En sabırsız bekleyişlere
En onulmaz yaraya ,
En ıstıraplı kedere dahi şifa diye,
çare diye ısmarladığımız zaman...

Bazen yarıştığımız,
Bazen barıştığımız,
Çoğunlukla ayrıştığımız,
Her seferinde iyimser bir fikir
Ümitlli bir başlangıç ile karıştığımız zaman.
Dünde takılıp kaldığımız,
Yarınların kıyısında boğulduğumuz,
Bugünün yitirilmiş ve unutulmuş hazinesi zaman...
Dün,bugün ve yarının arasında
geçmişe biriktiğimiz,
Lime lime edilmiş bir gökyüzünde
Saniye saniye dağılıp
gün gün eksildiğimiz bir ömrün
Tek şahidi ,tek müsebbibi zaman.