Öyle geçer ki zaman; ele, avuca sığmaz
Dereye düşen yaprak sanki zamanda insan.
Nereye bu yolculuk? Seni yerinde komaz
Bazan sonsuz işkence, bazan en güzel ihsan.
Hayaller sığdırırsın bir küçücük şişeye,
Deryaya salıverir umutlar büyütürsün.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim