Öyle geçer ki zaman; ele, avuca sığmaz
Dereye düşen yaprak sanki zamanda insan.
Nereye bu yolculuk? Seni yerinde komaz
Bazan sonsuz işkence, bazan en güzel ihsan.
Hayaller sığdırırsın bir küçücük şişeye,
Deryaya salıverir umutlar büyütürsün.
Kaçtım sanıp zamandan çekilirsin köşeye;
Hem zamanı, hem seni birlikte öğütürsün.
Mahkûmu olma asla, hakimi ol zamanın!
Akla iradeni vur, bilgini iyi kullan.
Zaman sende akarken değerini bil ânın
Ancak o anda durur zamanda akan zaman...
16.11.2013 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 16.11.2013 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zaman, kullanmasını bilmeyenlerde bomboş bir mevhumdan ibarettir.E.Ö.
TÜM YORUMLAR (1)