Zaman Ve Bekleyiş Şiiri - Leyla Gülsüren

Sükunetini korur, akar zaman.
Ne hazin öykülere katlanır.
Ağır veballeri taşıyan, köle midir?
Nedir bu itaat, zor gelmez mi? Bekleyiş.

Hesabını tutar, geçer zaman.
Ne günahlar geçmişte saklanır.
Susmaya yeminli, şahit mi yoksa.
Neden söylemez? Bu ne hazin! Bekleyiş.

Yükünü alır gider zaman,
Birçok umudu yolda bırakır.
Niye durup ta aramaz asla?
Bulacağı günü mü bilir? Nedendir bu bekleyiş?

Zaman! Kime zarar, kime faydasın?
Zaman! Kimi bıraktın, kimle yoldasın?
Bilirim sonumu görüp ağlamak tasın.
Sendeki! Bizi hesaba götüren bekleyiş.

17.09.1999