Zaman Varken Şiiri - Ahmet Kölecioğlu

gözleriyin derinliklerindeki mana ve anlama
tapıyordum bir zamanlar
bir sarmaşık gibi sarıyordu her yandan ruhumu
seninle dolu güzel duyğular
öylesine tatlı öylesine mutlu ediyorduki
seni düşünerek uyuduğum uykular
nasıl bir dünya bu nasıl bir kader
acılarla başladı türlü korkular

kabuslarla uyanıyorum artık uyuduğum uykudan
ne istedin zalım umutlarla dolu duyğudan
pişman olup gelsen bile uyandıramazsın
yattığım zaman sonsuz uykudan
vakit erken zaman varken gel vazgeç
taşıdığın yanlış huyundan

kölecioğlu diyor vazgeç yanlış huyundan
içirme ayrılığın dolu gurbet suyundan
sonra çok çekersin bu sevdanın ahından
varken vakit vazgeç yanlış huyundan

Ahmet kölecioğlu 2006