Zaman Varken Şiiri - Tahsin Emek

ZAMAN VARKEN

Bir gün gidecek'sin bırakıp mülk! ü.
Gidince de bir şey alamazs’sın ki.
Her zaman kurnaza denil'mez tilki.
Gider'iken ardında bir eser bırak.

Sev' ki insanları sevgi'yle anıl.
Her nefs i sen gibi say! Ve de kıl.
Kazanır her zaman dürüst'lük akıl.
Hayat'tayken olsun cennetin uğrak.

Eziyet’i etme! Tanrı kuluna.
Dikenleri atma sakın yoluna.
Iyilik et namazın da kılına.
Eyleme şeytanı fikrine ortak.

Hayat fani dünya'dır baki kalan.
Bak sana nerede Atan ve Baban.
Varmı ki onlaradan bir zerre alan.
Sararır zamanı gelince yaprak.

Elde zaman varken ihsanı eyle.
Eksilmez ki malın! Hayır Hibe’yle.
Mutluluk duy kulu sevindir’meyle.
Bereketi verir ALLAH’IM MUTLAK.

Misafir! iz bu dünyada yolcuyuz.
Hepimiz de Adem Havva oğlu'yuz.
Doğum gibi elbet ölüm sonumuz.
Sonunda alı'nan bir avuç toprak.