Zaman uzayınca gölgelerin içinde….

Bilmezdim senden evvel
Aşkın içinde acı olduğunu
Ruhum ruhunla buluştuğunda
Sanmıştım hep baharı kucaklayacağını
İçime ayrılığın kordan alevi düşünce
Beklemezdim, zemherinin yaşlı gözlerini tadacağımı
Ummazdım bir fırtına gibi savrulacağımı
Ölüp ölüp yeniden dirileceğimi

Zaman uzayınca gölgelerin içinde
Adımlarım sabrın merdivenlerine tırmandıkça
Yokluğunda bile seviyorum seni…

Her zorlukta, yoklukta hastalıkta sağlıkta
Sevdikçe yüreğim şükrediyorum Rabbime
Önce kendini sonra seni
Sevdirdi diye…

Göğsüme, çektikçe aşkının nefesini
Canımın içine can katıyor, canlanıyorsun
Her geçen gün sen bende…

Alınma sen canım;
Bazen sitemler döşesem de
Dayanamıyorum, ne yapayım
Hasretin sancısından…
Özlemimin büyüklüğünden…

Çünkü ben seni;
Her koşulda aklımın yettiği
Yüreğimin her damlasında
Ruhumu taşırana dek
Sevdim, seveceğimde…