Zaman Uyku ve Ölüm.. Şiiri - Metin Ataolur

Duygularım matemde, dünyada tat kalmadı..
Mezellet dolu dünya..benden neleri çaldı..

Ağarttı saçlarımı ayırdı,siyah-beyaz,
Geçti nice yıllarım kışlar,bahar vede yaz..

Kuş ötüşlerinde tat çiçekte renk kalmadı..
O giden sevgiliden,hala haber çıkmadı..

Beklediğim bu kumsal musallaya dönüştü..
İşte şu an üstüne bir yaprak daha düştü..

Garip bir yaprak gibi düşmeyi bekliyorum..
Çaresizlik içinde.. ölümü gözlüyorum..

Ölüm..! ne son..Başlangıç..dünyadan ayrılışta..
Hatırlarım hep onu.. akşam gün batımında..

Yahut yatağa yatıp.. yorgan beni sarınca..
Endişeyle titrerim uyku gelip çattıkça..

Uyku yaşayan için ufak ölüm değilmi..
İbret alınmazmı hiç uyanmazsam denmezmi..

Allahım bu kulunu gafil ölmekten koru..
Birazcık vakti olsun..tevbe istiğfar dolu..

Huzuruna eliboş..günahlarla gelirsem..
Acep ne yapacağım hesaba çekilirsem..

Dönüşü yok bilirim o büyük yolculuğun..
Gidenler hiç dönmedi..! yaşamış onca kulun..