Zaman Üstüne Bir Gevezelik Şiiri - Ahmet ...

Oymalı cevizden sandık,
Eski bir radyo,
Solmuş bir resim,
Kaçıyor hevesim...

Gece yarısını geçti
Zaman! Türkçesi ne?
Durdurmak mümkün olsa...
-Hayat olmazdı ki!

-Hareket özüdür zamanın.
Fotoğraf durduruyor onu!
Patlıyor flaş ve peyniiir...
-Gülümseyen ölüler...!

Dünya dursa zaman olmaz,
-İnsan da olmaz!
Uzayda zaman yok mu?
-Orası da oynak!

-Ah ah! Zaman dediğin hikaye,
İşin aslı devinim, akış, gidişat...
Ölümdür hareketsizlik!
Berekettir, varlıktır hareket...

Peki ne zaman bitecek
Saatin pili? Gidişat...
Var mı bunun sonu?
Diyorlar ki kıyamet!

-Onun da hareketi var,
Önü var ardı var...
Adında bile var!
Ayaklanma, kalkışma...

Ya zamanda yolculuk!
Ona ne buyurursun?
-Sen ettikçe hareket,
Ölmez hiç şahsiyet!

-Geçmiş geçmişte kalır,
Sel alır, yel alır, bir anıdır!
Yolculuk geleceğe asıl...
Durma koş, kaçıyor hızlı tren!

Tren demişken aklıma
Bir Türkü geldi hemen,
Kara tren gecikir belki hiç...
-Mazotu bitmiştir gelmez!