Acılar yalnız katlandıkça,
Alev topuna dönüşür zaman.
Yeniden doğuş beklenir, fakat
Var mı fazlası ışık hızından?
Umut yok ‘Zamana Yolculuktan…’
Can mı dayanır bu kadar yüke
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta