Acılar yalnız katlandıkça,
Alev topuna dönüşür zaman.
Yeniden doğuş beklenir, fakat
Var mı fazlası ışık hızından?
Umut yok ‘Zamana Yolculuktan…’
Can mı dayanır bu kadar yüke
Olgunlaşmak diye, büke/ büke
Ne dizde dermen ne yürek kaldı
Nasıl çıkılır bu daraşlıktan?
Acılar senle ,çoğaldıkça,
Tanıdık bir gülüş peydahlanır,
Uzaktan bir ses yankılanır,
Tozpembe hayallere daldıkça…
Biliyorum bu bir yanılsama
Nesneye yüklenen garip anlam
Yok aslında böyle bir muamma
Aşk mı denilir nasıl anlatsam…
Aidiyet duygusu, külüdür;
Onsuz yaşamaksa gam yüküdür,
Gittikçe aynı yere dönülür,
Takıntıymış der, doktora sorsam…
Yok hayır! O kadar kolay değil;
Bu önü alınmaz gizli bir meyil,
Zıtları çeken güçlü-gizil
Yüklü ve yüksüz, yanılmıyorsam…
‘Mutluluk İsteği’ son tahlilde,
‘Anı Yaşamak’ senle birlikte,
‘Güzellikleri Paylaşmak’ bir de
Vazgeçmek çok zor, nasıl anlatsam…
Ercan Keskin
Kayıt Tarihi : 3.5.2018 12:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aidiyet duygusu ve sevme, sevilme isteği, kendini gerçekleştirmenin önemli bir alt basamağıdır(Maslow İhtiyaç Hiyerarşisi).Eğer bir insan bu duygulardan mahrum bırakılırsa(kalırsa)kendini gerçekleştirmesi zorlaşır, kişisel bütünlüğü zedelenir.Bulduğunu sandığı aşkın karşılıksız kalması derin travmalar yaratabilir.Doğaldır ki;katlanabilirlik düzeyi ,kişinin yaşamsal deneyimleriyle orantılıdır.Dışa dönük,rasyonel düşünen kişiler kolay atlatırken;duygusal ve özgüven eksikliği olan kişiler derin üzüntüler yaşayabilir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!