Zaman Tüneli Şiiri - Fevzi Kalenderoğlu

Dün oturmuş dalmış düşünüyordum köşemde
Dolaşıp dururken geçmişin derin izlerinde
Kendimi buldum ansızın bu zaman tünelinde
Senle karşılaştım birden tanıştığımız o yerde

Hatırlarımsın yolumuz kesişmişti o güzel günde
Sevdamızın başlangıcı kader denilen o trende
Uzun bir zaman sürmüştü bu seyahatimiz
Çok güzel geçiyordu o zaman yaşam sürecimiz

Aşkla sevgiyle dolu doluydu günlerimiz
Herkesi kıskandırıyordu birlikteliğimiz
Hiç bitmez sanıyorduk aşkımız, sevgimiz
Kararlıydık bitmeyecekti güzel günlerimiz

Sonra durmuştu tren o istasyonda aniden
Bir kargaşa baş göstermişti bilinmez neden
Beni indirmişlerdi yaka paça o trenden
Ayırmış götürmüştü o tren seni benden

Bırakmıştınız beni dağ başında, o çölde
O kıraç yerde bir ağaç bir ot bile yoktu
Üstelik sen de yoktun havada çok soğuktu
Çok baharlar yazlar geldi geçti o yerlerde

Sen yoksun diye güneşte çok soluktu
Sen yoktun aşkım da sevdam da yoktu
Benim için yaşamda hiç bir tat lezzet yoktu
İnan sensiz yaşamak, ölmekten daha zordu

Gaziantep 26.04.2004