İlmek ilmek zamanı örmek için,
gece çilelerinden yumaklar sararken,
bilmezdim gündüzlerin savurganlığını
el emeğine düşmanlığını.
Bütün ördüklerim tünelin ta dibinde.
Bana ihtiyacın var biliyorum.
Gündüzlerin dostluğunu kazanmış
mektuplarının bile ihtiyacı var.
Titrek kaleminden anlıyorum..
''Beni kendine sığdır''diye
bağırıyordu satırların.
Bekle..
Yalnızca bekle..
İhtiyacına da sabrı öğret.
Yürüyorum şimdi tüneldeyim.
Ne zaman dibe gelirsem,
Örgülerimi toplayacağım.
Söküp yeniden çile yapacağım.
Döndüğümde,
son bir mektup daha gelmişse senden,
İşte o zaman
önce gündüzlere hesap soracağım,
ihtiyacını kutlayacağım,
Sonra emin ol yanında olacağım.....
Kayıt Tarihi : 16.3.2013 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurten Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/16/zaman-tuneli-51.jpg)
Nice güzel şiirlere dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
Nerde öyle nerde öyle sevgililer, nerde işin doğrusu öyle bayanlar... kaleminiz daim olsun efendim.+
TÜM YORUMLAR (5)