Zaman Tüneli Şiiri - İsmet Develioğlu

Şu zaman tünelinde yürürken adım adım
Bir yolun sapağında O güzele rastladım
Görünce cemalini o an şaşa kalmıştım
O an, o dakikada kalbimi çaldırmıştım.
***
Elini tuttuğumda titremişti bedeni
Kıp kırmızı kesildi yanağındaki teni
Sarılınca beline almıştı benden beni
Sokuluca koynuna kaybetmiştim kendimi.
***
Zaman ilerledikçe meyvaları yetirdik
Kızımız yok dedik te el kızını getirdik
çatallandı şu yollar sazlarda akort gitti
Bizr baktık ki bizlerde var olan şeyler yitti.
***
Olgunlaştık der iken gördük saçta akları
Hayal edemez olduk telleri, duvakları
Hüzünlerden, kederden gözden döküldü yaşlar
Bir tat var mı dünyada söyleyin arkadaşlar.
***
Burnuma gelmez oldu saçlardaki o koku
Dudağım almaz oldu dudaklardaki tadı
Söyleyiniz bu sevda acep kimin icadı
Seven elde süpürge, sevgili oldu cadı.
***
O sapakta kalbimi söküp de çalan yarim
Oluverdi çöldeki serabım ve hayalim
Hani sevda tükenmez, hani canlı kalırdı
Şu ismet'de sevmeyi ölümsüzdür sanırdı.

24.12.2012
22.21