Alaca karanlıkta,
Beyaz güvercinler semaya yükselir,
Sıcacık bir yorgan olup, üzerimi örtüverirler.
Martılar şahidim olur gökyüzünde,
Okyanusa eşlik ederler, karanlığa açılan yolculuğumda.
Deniz fenerleri yol gösterir, puslu akşamlarıma,
Gecenin ayazında, kalbimin titreyen sesini duyarım.
Ayın ışığı sarar, sarmalar beni.
Yaralarıma merhem olur esen rüzgarlar.
Yalnızlığa terk edilişimin rıhtımlarında,
Martıların çığlıkları, yalnızlığı haykırır ümitsizce,
Artık;
Doğruyla yanlışın kaybolduğu yerdeyim.
Her başlangıç, bir sonu öldürmeye başlar beynimde.
Kendime baktıkça mutsuzluğum yansır sizlere
Çözemem, çözülemem kendimce.
Kaybolan yıllarımın ardından,
Bakakalıyorum!
Sadece....
Yasemin Çalışkur
11/03/2012
Kayıt Tarihi : 11.3.2012 20:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selam ola
TÜM YORUMLAR (1)