Ufkumuz parlak idi, mutlu idi halkımız
Kara bir bulut geldi sarardı yaprağımız
Rahmeti bekler iken dolu ile kar yağdı
Çiçek boynunu büktü, goncalarım ağladı
Ekinler başak idi, tarlalar kuruyordu
Ağaçlar budanırken o an bir tufan oldu
Fidanlar secde etti, çayırlar çok ağladı
Suya hasret pınarlar için, için çağladı
Kuşlar da uçuverdi, bozuldu düzenimiz
İnsanlar ağlar iken, tutuldu matemimiz
Hayaller boşa çıktı herkes bir şey heceler
Ezansız minareler, ağladı seccadeler
Kayıt Tarihi : 5.4.2020 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!