Zaman tüneli Şiiri - Serkan Bol

Yağmurun içinde kaldım.
Islanıyorum,
Tenim değil, yüreğim üşüyor.
Kahrımdan kaldırımları parçalıyorum.

Hayat bana dokunuyor.
Dokunduğum İstanbul;
Yüreğimin bir yerinde yaşıyor.
Zaman tüneli,
Hayatımın hikayesi:
Gözlerimi açtığımda,
Dünya büyük ev,
Minik ellerim,
Göremediğim ayaklarım,
Dokunduğum,
Ya da ayaklarımda hissettiğim;
Anneannemin ellerinden şekillenmiş,
Yünden örme patik
Hayat evrenim.
Ruhum bedenime göz kırparken,
Gözlerimden ayaklarıma geçen hayat,
Benim heyecanımdır.
Ruhum işte,
Tıpkı bedenim gibi cocuk.
Yüreğimi koşturdu dünyaya,
Aslında dünyayı koşturttu yüreğime,
Dedim ya:
Zaman tüneli hayatımın hikayesi,
Cocukluk işte;
Topaçtan evler kurdum köyümün en nadide köşesine,
Elli metre ilerde mustafayı gördüm;
Göndermiş olduğum çelikin menzilinde,
Ahh koşmak,
Rüzgarla yarışmak,
Hatta çoşmak unutulmaz!
Anılarım ve hikayelerim;
Zaman Tüneli sevincim.

Yağmurun altında kaldım temmuz sıcağında,
Tenim değil;
Yüreğim üşüyor.
Yalnızlık,
Ve tek adamlık oyun,
Kaderimdir de kaderim.
Zaman tüneli hayat hikayem,
Geçmişle gelecek arası kurduğum köprüler,
Sevgiyle büyüttüğüm tohumlar.
Demirden yaptığım evler, zaman tünelinde.
Aslındaı ev değilmiş demirden yaptığım,
Parmaklıklar ardına gönderilmiş hayatımmış yaşantım.
Gözlerimde büyüttüğüm dünya korumuyor beni.
Meğer dünya, gözlerimden küçükmüş,
Lakin;
Gözlerim kadar masum değilmiş.
Dünyalara sığamadık,
Bir de;
Elmastan evler yapıyorlar gökdelenler içine.
Gökdelenler içinde evlerin işi ne?
Gökdelenler de şaşkın!
Gökle yarışıyor gökdelenler,
Semaya yetişmek mümkün mü?
Galaksi değiştirmek hayalleri süslüyor.
Galaksi değiştirmenin anlamını öğrenmek istiyorum.
Oysa dünya yetmez mi herkese?
Midelerimiz küçük iken,
Neden gözlerimiz doyumsuz?
Ve ben,
Hala Zaman tünelinde,
Dokunmak istiyorum patika yolların tozlarına.
Gökdelenlerden inmek istiyorum,
Hani bir ev yapmıştım ya!
Tam yedi yaşında,
İşte oraya inmek istiyorum gökdelenlerden,
İşte ben hala oradayım,
Zaman tünelinin başında işte,
Akranlarımın aksine ben büyümedim,
Köyümdeki eski evimde,
Tahta penceresinden;
Hani şu mavi renkli camdan;
Dokunuyorum yağmurun altında;
Dedemin büyütmüş olduğu,
İhtiyarlamış elma ağacındaki kırmızıya.

SARIZ/KAYSERİ