Zaman Tüneli Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Sazlıkların öten hırçın rüzgarından,
Gönlüm yine döndü gamlı hazana.
Yandıkça tüten şu isli sobalardan,
Savrulan dumanlar,döndü borana.

Gönlümün tavanına,astım acılarımı.
Kanattım her gecemde sancılarımı.
Viraneye dönen şu ıslak avuçlarımı.
Yorgan diyerek,örttüm yanaklarıma.

Kimselere sormadım,şu yalnızlığımı.
Yaralı gönlümde aradım,karanlığımı.
Uykulu gözümde avuttum aydınlığımı.
Sarıldım yaşlı gözlerimde rüyalarıma.

Duyguların şafağında aşkı seyrettim.
Her ağlayanı, hep gölgem zannettim
Zaman tünellerinde karanlık tükettim.
Sevginin aydınlığını,serdim yollarıma..