ZAMAN TÜNELİ
Aynalarda görünce alevden hayalimi,
Hayatı düşünüp de tarif edesim geldi.
Mor halkalar ve saçlar anlatınca halimi,
Zamana isyan eden öfkeli sesim geldi.
Kıvrım kıvrım alnımda çizgiler ve acılar.
Hepsi, yorgun maziden ayrı bir anı saklar.
Kararan dünyamı unutunca mor şafaklar;
Yaşamak isterken bir anda ölesim geldi.
Artık her yeri sarmış mâtem, kara bulutlar.
Benden önce gitti mâveraya o umutlar.
Zannımca bu esrarı vefasız zaman kutlar.
Kurumuş dudağıma son bir nefesim geldi.
hasbi
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!