Zaman Tüneli Şiiri - Ramazan Özütürk

Saçımda yılların derin boşluğu
Doldurmuş acılar yorgunluğu var
Matlaşmış gözlerim, yaşam soluğu
Yüzümde sancılar durgunluğu var

Gece yüreğimle beraber üşür
Sayfalar ömrümü an'dan bölüşür
Sararmış anılar, inat gülüşür
Yinede kalbimin olgunluğu var

Yaşama ölümsüz sarılmıştım dün
Düşleri sahile savurdum bu gün
Sessizce çığlıklar atıyor hüzün
Kendimin kendimde duymazlığı var

Akrepler doluşur yaşlı beynime
Sevgi veya ölüm, benim neyime
Grev çadırını kurdum gönlüme
Yüzümde zamanın suskunluğu var

Sol gözüm seyriyor her uyanışta
Hücreler zamanla yine savaşta
Kalbim kara toprak ile özdeşte
Saçımın telinde apaklığı var

Dinliyorum gece şarkı söylerken
Ürperir tüylerim, olur bir diken
Özütürk der, unut ölümü, erken
Dünyada çok işler yapmaklığı var