Trenler geçiyor uçsuz bucaksız zamandan
alı al moru mor yüzlü akşamlar gibi
bir çocuk pencereden el sallıyor
bırakarak zamanların eskilerini
koşuyor körpe zamanlar bekliyor O'nu
taze filizli seherin buğulu çıtırtıları
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta