Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ömür trenine binmişiz biz de
zaman treni dururken burada
geçip gidenler, tek tek bizleriz sanki…
Anlamlı güzel bir şiir ellerinize yüreğinize sağlık Selçuk
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta