Bir trene binip gidiyoruz hep
Yolculuk nereye bilemiyoruz
Bu yolculuk acı keder ızdırap
Yaşamak isterken gülemiyoruz
Her yolcu belli bir durakta iner
Kimi tez ayrılır kimi geç kalır
Bir yolcu inerken başkası biner
Her binen inişten nasibin alır
Bu tuhaf tren ters zaman treni
İstediği yerde indirir seni
Gâh korkutur gâh da aman treni
Zamanın dolunca dindirir seni
Belki şansın güler hayatta sana
Sakın mağrurlanma bil kıymetini
Her şeyden küsülüp düşme buhrana
Kaybedersin bütün hararetini
Bulunur bir neden bir yol bir sebep
Tren durdurulur kolun burulur
Para pula değil tek Allah’a tap
Çünkü senden ağır hesap sorulur.
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!