Zaman treninde yolculuk ediyoruz
Sonu yok yolculuğun gidiyoruz
Her durakta bir an duruyor
Her anın sonunda yola devam ediyoruz
Zaman treninde vagonlar artarda
Vagonlarda var hem neşe hem yas da
Hem anne, hem baba, hem yar da
Trenin yolcusu çok, sadece ben katarda
Mevsimler birbirini kovalıyor
Yağmur ardına kar yağıyor
Tüm vagonları geziyorum
Yârin vagonunda kalbim ağrıyor.
(09.03.2003, Emirdağ)
Taha YaycıKayıt Tarihi : 23.1.2007 09:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taha Yaycı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/23/zaman-treni-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!