Bindirilmişiz biz geri vitessiz bir treni
Kopmuş freni, durduramadık o treni
Biner binmez, ötmeye başladı sireni
Kim durdurabilir ki bu ekspres treni
Bu tren, sanki de bir hız rekortmeni
Ne de çabuk kat etti bu uzun tüneli
Sanki ışınlanarak geldik son durağa
Durakta indirilip, bindirildik Burağa
Yol boyunca gördüklerimiz gizemliydi
Duraklar aynı, fakat yolcular farklıydı
Pasaportlarımız, baştan hazırlanmıştı
Kroki ve rotamız ta ezelden çizilmişti
Kimler kimler yoktu ki bizim vagonda
Her birimizi, indirdiler yolun sonunda
Sanki, her kesin kelepçe vardı kolunda
Ne bet ne de beniz vardı insanoğlunda
Hiç mola vermeden, geldik son durağa
Her birimizi bindiler, bir başka burağa
Çıktık geri dönüşsüz, çok çetin bir yola
Ademoğlu inşallah akibetimiz hayır ola
B. Tunca/12.06.2002-18.08
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 22.7.2002 11:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!