Zaman Treni Şiiri - İlker Ermiş

Vakit geldi, kalkacak zaman treni
Bir peron başı yalnızlığı var içimde
Kulağımda rüzgarın tatlı esintisi
Peşi sıra gideceğiz öteki günlere

Şimdi, yol boyu manzara sen
Cam kenarı dalıp seyrediyorum
Hayaller, düşünceler bir de ben
Müdavimi olduk bu yolculuğun

Zaman alacaklı gibi hep kapımızda
Bitmeyen bir borç sanki bu
Kumbaramızda bir dolu mutlulukla
Sürdürelim bu yolculuğu

Bu gün günlerin en güzeli en özeli
Güldüğün her âna şerefe sevdiğim
Vakit geldi, kalkacak zaman treni
Bir yer ayırdım bekliyorum sevdiğim