Gittikçe batıyorsun gözümde, git! Artık kimin hayatına gün doğarsın bilmem. Şimdi seni seven, günbatımını andıran gidişini de keyifle seyredecektir.
Sen bir trenden farksızsın. Benden sonraki durakların belirli. Ama ne kadar uzağa gidersen git, İnsanlar hayatına öylece girip, çıkacaklar. Ve sen hiç yerinde durmadan, rahatlıkla geçmişe dönmeye çalışacaksın. Unutma, zaman treninin geri dönüşü yok! Ben senin trenini kaçırmadım. Sen sadece boş kalabalığa rağmen sevgimi sığdıramadın. Şiirlerimi okurken sevildiğini biliyordun, Ama sevmesini bilmiyordun! Sonra anladım ki şiirlerim gelecek olan bir başka treni hızlandırdı. O tren ansızın karşıma çıkarak, ihtişamla yavaşladı. Ve tren durdu, zaman da öyle...
Çünkü onun yüzündeki tatlı gülüşü, senin yüzünden çektiğim acının ölüşüydü. Meğer ben bunca zaman beklemeseydim aşk durağında, senin kalbinin küçüklüğünü bilemeyecektim.
Berke SelmanKayıt Tarihi : 30.3.2019 17:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!