Zaman süzgeci Şiiri - Osman Aktaş

zaman süzgecinde akıl cilvesi
inanç şafağını attırır bakın
mazlumun dünyada duyulmaz sesi
zalim borusunu öttürür bakın

bir derviş ömrünü bitiren yollar
hayatı her daim sarmalar kollar
yanlışı yanlışa dolayan kullar
cehenneme özün ittirir bakın

sermaye yitiren tüccar batarsa
vakitsiz it ulur horoz öterse
güven yıkılırsa ahlak biterse
namusu pazarda sattırır bakın

gönül gözü körler gerçeği görmez
arifler kendinden başkasın yermez
hayat bu istenen kıvama girmez
acıyı tatlıya kattırır bakın

bozuldu düzenler kesat bak işler
uyanıkken insan görüyor düşler
nefsini terbiye eden dervişler
hasreti bedene tattırır bakın

kan ağlar yüreğim ne yapsın dîde
ormanı yok ettik kurudu fide
toplumsal olaylar artar git gide
millet her geçen gün fıttırır bakın

imanım da tamdır dinim de sına
sözlerim nasihat mutlak alana
ne gam ne de keder kâr etmez ona
ehl-i keyf çubuğun tüttürür bakın

onurlu bir insan lafı dolamaz
her ne olsa tükürdüğün yalamaz
insan kendi tanımını bulamaz
bağlamaya sözü tutturur bakın

temiz bir yüreğe asla kir ermez
yaz günü ovaya elbet kar ermez
dünyanın devrine akıl sır ermez
fizâhı feleğe çattırır bakın

12 Ekim 09
Bursa