Zaman Suskun Yürek Avaz avaza

Ömür dediğimiz serüven var ya
Ne düşlerdeki gibi yansıyor hayatıma,
Ne umutlarımı ısmarlıyor yarına
Ne de yazsam sığıyor kâğıda.
Zamansız mersiyelerle eskittim ey dil seni
Zaman mekân tanımayan aşklara,
Hepsi yalandılar, ne yoktular, ne vardılar
Sevmedim küstü, sevdim şımardılar.
Kışlarım hep çetin geçti be gönül,
Hep beklettim dileklerimi her gelen yaza,
Olmadı be gülüm olmadı neyleyim
Zaman suçlu, zaman suskun şimdi,
Yürek avaz avaza…

Hiç değişmedin değil mi yine,
Yine yüzsüz ay doğuyor mu pencerene,
Kadehini hala yan mı tutuyorsun?
Kaçıncı kadehte beni anıp
Kaç sigara dumanında unutuyorsun,
Yıldızlara dilek diliyor musun?
Yazdıklarını beğenmediğinde siliyor musun?
Aynı şarkıyı mı mırıldanıyorsun
Ağlamaklı olduğun gecelerde,
Balkonda uyuyup kalıyor musun?
Gizlice sayfalarıma girip
Benden haber alıyor musun?

Oysa haber alamadım senden nicedir,
Ne uykuları terk ettim hayalinle
Ne yaptımsa yeniden bozdum,
Sen estin hep gönül sokağımda
Ben tozdum…
Kırdım senin şerefine kalkmayan tüm kadehleri,
Kimi sever gibi oldumsa, sevemedim sen gibi
Dünya bir karardı ki gözüme sorma
Sanki cehennemin dibi…

Bizimkisi ne deli sevdaydı öyle,
Ne fırtınaları dindirmiştik dudaklarımızda
Ne kurak iklimlerimizde açmıştı yaseminler,
Bütün renkler nasıl da benzemişti mora
Şimdi kim bilir hangi yelkenleri açtın ey aşk
Vefasız okyanuslara fora…

Son resmin de sarardı defterimde,
Son yazdığım unuttum hangi şiirdi?
Kaç sürgün bahar geçti ayrılığın üzerinden,
Bana göre hepsi birdi.
Nasıl bir bedel istiyorsun be mutluluk
Kaç efsane aşk daha kurban alacaksın,
Dünya bile baki kalmayacak
Sen mi kalacaksın?

Söyle şimdi içinden tüm geçenleri,
Haydi! Durma, bütün öfkeni kus
Lanetler yağdır binlerce istersen,
Küfret bildiğin en beterinden,
Sende ne kadar kaldı yüreğim bilmem
Bende eser yok yerinden.
Kan emici yarasalar sömürdü
Gençliğimin o en çocuk duygularını,
Ben bu gün varım be dostum dünyada,
Sana bırakıyorum yarını…
Sana bırakıyorum yarınıııııııııııı! ! ! !

Murat Nail Güney İstanbul
16 Nisan 2011 saat: 03.42