Zaman Sürükleniyor
Zaman sürükleniyor yine gönlüm telaşta
Hasretim doruklarda duygularım savaşta
Neler yaşıyor insan seviyorsa her yaşta
Akıl mı kaldı başta seni gördüm göreli
Sildim artık her şeyi bundan sonra sen varsın
Gözlerimden süzülüp yüreğime akarsın
Hangi yana baktıysam hep karşıma çıkarsın
Akıl mı kaldı başta seni gördüm göreli
İçime doluyorsun aldığım her nefeste
Hüzünler dile gelir kulaımdaki seste
Yaralı bir kuş gibi çırpınırken kafeste
Akıl mı kaldı başta seni gördüm göreli
Kayıt Tarihi : 16.2.2010 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Koparan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/16/zaman-surukleniyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!