Zaman sokağında tek başına Şiiri - Elif Ege

Günler döndü,
Aylar döndü,
Yıllar döndü...
Şöyle bir geri bakıp gör de,
Geçen koca ömür nasıl sürdü?
Her sokağında yılların hüznü,
Adım adım aşınmış kaldırım taşları.
Yer yer viran evler, iş hanları, kahvehâneler...
Önünden geçen geçene,
Bilemem kaçı yerli, kaçı yabancı?
Mahallenin sakini kimler kaldı?
Arkasında şırıl şırıl akan dere,
Boyunca uzanan çam ağaçlarının gölgesi,
Karanlıkta titreşen sokak lambası ışıkları,
Aydınlık yarınların müjdesi gibi.
Şırıltısında dere,
Serinliğinde rüzgâr,
Parlaklığında ay ışığı...
Gecenin karanlığında bile,
Gelen geçeni uğurlar gibi.
Şehrin her bir sokağı,
Yolcusu bir ben kalmış gibi.
Diz üstünde çökmüş,
Sinesine vura vura, eller duada,
Karanlığın içinde ışık yakmış gibi.

03/12/2025