Zaman/sız/ım
İşlerimiz çok yoğun, sorumluklarımızla kazandıklarımızla ve harcadıklarımızla sanıyoruz ki yaşam hep böyle sürecek, hayat sadece bunlardan ibaret. Oysa öyle olmadığını geç de olsa anlayacağız, o anlarda yanımızda durması gerekenler bulamayacağız.
Bir zamanlar zamanım yok dediğimiz insanlara karşı hatır gönül alma konusunda sevgimizi, ilgimizi esirgediğimiz zamanımız ilerde bizim tüketemeyeceğimiz kadar çok olacak ama içini dolduracak insanlar yanımızda olmayacak. Çünkü o kadar çok geç kalmış olacağız ki sevdiklerimiz sessizliğimizde çoktan yitmiş olacaklar.
Bir ses ver ki yankı bulsun
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
