Yağmur başladığında,
sızarak gelen suyu kovalardım,
kaldırım kenarındaki ucunu yakalamak için.
Zırıl zırıl ıslanacağımı bile bile.
Bilmediğim şeyi öğretti bulutlar,
bu kovalamacada.
Zamanın ne kadar çabuk geçtiğini farkettim.
Hayatın tozları temizlenirken
Sokağın, akarken ızgaralarından.
Çabuk saatler ve hızlı zaman,
Parke taşlarının arasında.
Sağanak işte geçti bile,
gökkuşağı donandı yine tepede.
Dilekler tutuldu, kimi altından geçti,
Kimi çabuk zamandan.
Unutulmuş sevdanın rengi çıktı,
akreple yelkovan arasında.
Bir gün duracak biliyorum,
zamanı tutucam ellerimle.
Zincirlenip gömüleceğiz o zaman,
geçmiş zamanların içine...
ART 18.04.2009
Ali Rauf TankalKayıt Tarihi : 18.4.2009 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rauf Tankal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/18/zaman-siiri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!