Zaman Sevdama İşliyor Şiiri - Ruhi Bey

Oturdum bir masaya
Şöylemesine kitabımla kuruldum
Okudum, duygulandım –hatta ağladım-
İnsanları dinledim arada
Sahte kahkahalar atan insanları
Hepsinde bir anı
Sahi her insanda onca anı varken
Neden bunca insanın yalnızlığı
Bir kadın gördüm
Kitabını almış yanına
Oturmuş kalabalığın ortasına
“Yalnızlığın ortasına”
Biri daha vardı
Birileri daha vardı çevremde
İki kişi vardı
Biri her çocuk gördüğünde ağlayan
Diğeri her insan da bir bokluk arayan
Ben çekildim köşeme artık
Sevdaya hasret değilim
Pazartesi sabahları aklımda biri var hep
Her sabah aklımda biri var
Her an var
Heyhat! Gökyüzü gözleri olan sevdam var
Bulutlardan daha beyaz
Aylar, günler, saatler yok
Zaman artık sevdama işliyor